Ik zie mijn 2 K3 meisjes op het salontafel zitten, elk een barbiepop en haarborstel in hun handen.
Een vlaag van nostalgie overspoeld me.
Ik zie mezelf als 6jarige - ja toen waren de meisjes nog met barbies aan het spelen, nu hebben ze allemaal een gsm waar ze hun hersenen lichtjes al aan het voorbakken zijn - spelen met die plastieken meiden. Haren in een plooi leggen, kleren afdoen, balkleren aantrekken en dan 'le moment suprême': met hun prins op het bal dansen.

Tjah die prins...soms kom je hem tegen en is hij even snel weer weg dan hij gekomen is.
En dan... jaren later is hij er terug en knalt de grond van onder je voeten weer weg.
Alle plannen die je had vervagen en lijken op niets meer.
Die prins is nog altijd dezelfde en meteen zit hij weer in je hoofd en je hart..

Mijn dochter gooit de prins met een plof in de zetel. Ze trekt haar schouders op en zegt "Heb geen zin meer, wil een andere prins."
Ik lach en mompel, wacht nog een jaar of 8 dan komt die waarschijnlijk weer in je leven....