Oké, ik geef het toe.. ik ben mezelf weer aan het verwaarlozen. Of toch de blog-kant van me, de rest is op en top!

M'n leven krijgt een andere wending en ik begin er echt van te houden!
Zalig!
Dat deeltje dat altijd maar bezig was om een ander te plezieren, begin ik voorzichtjes buiten te bonjouren. Doet me er trouwens aan denken om de volgende keer bij Mevr G echt wel Frans te praten. Ik weet wat ik kan en wil zeggen maar tjah, het idee van 'we zijn in België dus praat je maar vlaams' telt ook niet altijd en overal hé?
Een echte opkikker, en toch al een straf begin om uit de kast te komen, is het flair 'i Love my body-shirt'.

De kids komen zoiezo toch altijd op de eerste plaats maar die moeten een klein stukje van hun troon afstaan aan mij, ik hang er nu zo een beetje te bengelen net nog met de toppen van m'n vingers.

Het is een begin,
toch?