Het idee waar ik allang mee speel is een eigen boek, nu mijn schoonzusje een eigen boek gepubliceerd heeft doet met nog meer zin krijgen.
Het kind is verdorie nog maar 20 gepasseerd, oké ik ben jaloers maar ik weet zeker dat ik met de 8 jaren ervaring meer het er net iets beter vanaf zou brengen dan zij.

Ik zie haar begod doodgraag, ze is de zus die ik nooit had, de jongere zus die ik nooit had!!
Zo het meisje die je kon gebruiken om je kapstertalenten op bot te vieren, die je als smink pop kon gebruiken om dan maar vast te stellen dat het oranje kleur toch maar niet past bij de gele top die je pas gekocht hebt.
Ze wordt groot m'n kleine meid, ik ken haar al van toen ze 9 werd, een klein vervelend blond ding die overal achterna huppelde, zich er altijd tussenin wrikkelde. En zie ze nu een jonge mooie blonde vrouw die toch al menige mannen, alé wat je al man kunt noemen, rond haar vinger kon winden maar die nu al trouwplannen in haar hoofd geduwd heeft.

Wat iemand zopas nog over mij zei zeg ik op mijn beurt door:
'Kleine meisjes worden groot'