Oké we zijn intussen weer anderhalf jaar verder.. ik ben er weer.
Laat het ons ff mijn uitlaatklep voor het moment noemen.

Lopen met Evy
Sinds vorige zondag ben ik met 'start-to-run' begonnen. Na een goede 5minuten lopen dacht ik dat het einde nooit in zicht ging komen. Terugkeren was zinloos want dan was ik zoiezo weer 5 min op weg dus doorbijten en het lukte! Evy heeft me schitterend begeleid!

Na een 3 tal loop-avonden lukt het mij al om die eerste beruchte les zonder hijgende manoeuvres uit te voeren. Gisterenavond was ik ingepakt met m'n dochter haar haarband, echt niet om aan te zien, maar m'n oren hadden niet het gevoel er ieder moment af te vallen.

Modderbad
Tyson vond het gisteren nodig om zich in de tuin van de buren te verschalken en gezellig in het natte gras en modderpoelen te wentelen... voetballen noemde hij het, terwijl ik dacht dat hij bij z'n vriendje een straat verder ah spelen was. De echt voetbaltraining ging dus niet door.. Douche in, slaapkleren aan en einde vd dag.

Ik word dokter!
Onze 3 jarige Finn is vastbesloten, die wordt dokter!! Niet zomaar huisdokter maar ze zal klein kindjes genezen! Liefst babytjes.
Eens die baby uit haar buik is, jaja haar buik groeit dagelijk alsmaar meer, "kijk mama hoe dik hij geworden is, ik zal maar veel eten hé?"
Zus is niet zo ambitieus en houdt het bij de postverdelen! "Ik word postbode want dan heb ik altijd briefjes bij".
Zalig toch die fantasie?!

Morgen terug een halve dag school, zucht, wat nu uitgevonden om die kleine 'hartstelende, energiezuigende schatten' bezig te houden...